portret

lubię bawić się tym wszystkim co nie jest  wizerunkiem sensu stricte, ale także nastrojem, chwilą, skojarzeniami. Portret w szybko zapadającym, grudniowym mroku, rozświetlanym jedynie sztucznymi słońcami i gwiazdami jest bawiącym mnie wyzwaniem.

jak zwykle nie mogłam się zdecydować na wersję końcową. W rezultacie wygrała w moich oczach ta powyżej. Ale kto wie czy to się jeszcze nie zmieni :-)
To prezent pod choinkę dla mojego syna. Ponieważ jak wiadomo młodzi ludzie mają kompletnie różne gusta od swoich rodziców, nie mam pojęcia czy mu się spodoba.

Ogromnie lubię te 2 zdjęcia...

Twarz Matki pełna jest autentycznego spokoju i ciepła jakie daje macierzyństwo. A maleństwo... co tu pisać... widać jak ufnie spoczywa w jej ramionach. Rzadko widuję w biegu życia sceny tak naturalnie tchnące miłością.

Mamą jest Anna Różycka z "Kapeli Drewutnia". Zdjęcia robiłam w Lublinie. I żałuję, że zrobiłam tak niewiele.

tajemnice, których nie poznamy....

listy, podobizny, znaczki, notatki...cały dawny świat zamknięty w szufladach, pudełkach, tekturowych walizkach. Czasami pojawia się na stole budząc zdziwienie i rozbawienie. Czasami pytania, na które już nikt nie udzieli nam odpowiedzi.

słodycz września

niegdysiejsze gadżety

Pojawia się, gdy otwieram starą szkatułkę na biżuterię. Niestrudzenie kręci piruety przy delikatnych dźwiękach jednej i tej samej melodii pozytywki.
Mierzy nie więcej niż 5 cm.

to lato chyba właśnie się kończy...

za szybko - to pewne.
Światło dnia coraz krótsze, choć ciągle piękne.

poszukiwania....

zwykle fotografuję blisko i na małej płaszczyźnie. Tak lubię.

Tutaj miałam  umieścić określone przedmioty w sporej i specyficznej przestrzeni. Pokazać ich piękno i niepowtarzalność...

To jest bardziej butelka,niż karafka. Lekko zielone szkło i prosty, doskonały w proporcjach kształt. Stała się moją ulubienicą. Oto jakie znalazłam dla niej miejsca i konteksty.


   



Moje ulubione wygląda tak:

miejsce: Poznań, restauracja "Pod pretekstem"

w sierpniowym ogrodzie

wśród deszzczów nieustannych jednak coś się pojawia w całej swej piękności i kolorze

Ślimaki wystawiają rogi...




Są wszędzie. I chyba mam ich trochę dość...
choć w martwej naturze prezentują się sympatycznie i jakoś tak...bardzo na swoim miejscu.

Anszła :-)

Te deszcze nieustające wymagają przegryzienia czymś konkretnym. Wybieram anszła

to będzie deszczowy lipiec?

lipiec tradycyjnie rozdeszczył się na cały weekend

fotka zrobiona w maju w Lublinie na ul. Grodzkiej. Ale pasuje jak ulał do dzisiejszej i wczorajszej aury.

na deser semifredo

Do przepisu zainspirowała mnie strona kwestiasmaku.com i fakt, że nie mam piekarnika. Tymczasem zbliżały się święta wielkanocne i należało podać jakiś deser do śniadania. Poszperałam w necie i trafiłam na stronke kwestiasmaku.com ( nota bene świetna strona – gratuluje twórcom i przede wszystkim wykonawcom tych wszystkich przepisów). Przepis przekonał mnie, ale nie byłabym sobą, gdybym w nim nie pogrzebała :-)))

I tak powstała moja wersja semifredo. Polecam.

Znajomym pytaczom-próbowaczom podaję przepis konkretny :-)))

SEMIFREDO w moim wydaniu

200 g mascarpone

250 g śmietany 18%

100 g cukru pudru

1 mały pojemnika skondensowanego mleka ( może być śmietanka, może być zwykłe mleko)

15 małych bez

1/3 tabliczki gorzkiej czekolady

3 łyżki konfitur truskawkowych lub wiśniowych – domowych rzecz jasna

1 mała chałwa jutrzenki (sprawdzić świeżość „macając” – miękka jest świeża)

1 puste opakowanie po lodach o pojemności 1 litr

Przygotowanie:

1/ schłodzoną czekoladę zetrzeć na tarce o grubych oczkach i włożyć do lodówki

2/ do sporej miski włożyć serek mascarpone, śmietanę, mleko oraz cukier puder. Wymieszać szeroką łyżką do uzyskania w miarę jednolitej masy.

3/ Do pojemnika po lodach wkładać kolejno:

warstwę bez

warstwę mascarponową – lekko wyrównać łyżką

warstwę chałwy – pokrojonej w nieduże plasterki

warstwę mascarponową – lekko wyrównać łyżką

cienką warstwę konfitur – lekko wyrównać łyżką

warstwę mascarponową wymieszaną z utartą czekoladą

warstwa czegoś sztywnego – np. bezy, biszkopty, chałwa ( to jest podstawa naszego semifredo. Ale wówczas podwoić trzeba te składniki.

na ogół to wyczerpuje pojemność opakowania

jeśli nie – dołóżcie którąkolwiek z warstw, np. bezy...

jest w końcu lato

i dłuuugie wieczory i pełno światła :-)))

Martwa natura. Trzy czereśnie



 

Temat stary jak świat i uniwersalny, ciągle tak samo wciągający. Czyli martwa natura.

DESZCZOWY DUET

na placu Zbawiciela w Warszawie. Plac zmienił się nie do poznania w ciągu ostatnich lat...Ale na tym zdjęciu tego nie widać. Tutaj całą moją uwagę zajął ten piękny duecik :-)

NIEBIESKIE PTAKI tego lata - Warszawa

Jest ich coraz mniej, ale zawsze gdzieś się prześlizgną, aby ucieszyć oko :-) sposoby namawiania bliźnich do podzielenia się mamoną są różne... ......pogoda w tym roku rzadko im sprzyja...